Τα συρίγγια πρωκτού είναι ελκώδεις σχηματισμοί στην περιοχή του πρωκτού, με μήκος που συχνά δεν υπερβαίνει τα 5 mm. Οι πάσχοντες εμφανίζουν έντονο πόνο κατά την αφόδευση και αίσθημα καύσους. Η κατάσταση οδηγεί τον πάσχοντα να αναβάλλει την κένωση, λόγω του φόβου επώδυνων συμπτωμάτων.
Το συρίγγιο συνήθως είναι αποτέλεσμα τραύματος κατά την αφόδευση. Σπανιότερα προκύπτει ως επιπλοκή υποκείμενων νοσημάτων και παθολογικών καταστάσεων (π.χ. αids, σύφιλης, φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, καρκίνων).
Ο σχηματισμός συριγγίου είναι μια συχνή επιπλοκή της χρόνιας δυσκοιλιότητας και συχνά ταλαιπωρεί το σύγχρονο άνθρωπο, οδηγώντας τον στο χειρουργείο. Η πρακτική αυτή, εκτός από το υψηλό οικονομικό κόστος της, σε αρκετές περιπτώσεις ανακουφίζει μόνο προσωρινά τους πάσχοντες, λόγω της ανάπτυξης συμφύσεων ή αλλοιώσεων της αρχιτεκτονικής της περιοχής. Οι μετεγχειρητικές αυτές επιπλοκές άλλοτε επιδεινώνουν το πρόβλημα της δυσκοιλιότητας, πυροδοτώντας εκ νέου το νοσηρό μηχανισμό ανάπτυξης συριγγίων, ενώ άλλοτε προκαλούν διαταραχές του τόνου των σφιγκτήρων και ακράτεια κοπράνων.
Σήμερα η χειρουργική αντιμετώπιση επιφυλάσσεται σε ορισμένες περιπτώσεις συριγγίων (π.χ. παρουσία αποστήματος, επίμονες υποτροπές).
Ειδική διατροφή και συμπληρώματα σε συνδυασμό με φάρμακα που προάγουν την επούλωση και την ρύθμιση του τόνου των σφιγκτήρων ευρίσκονται στην πρώτη γραμμή θεραπείας.
Τα ευρήματα από την παθολογική εξέταση και η σωστή ιατρική αξιολόγηση καθορίζουν την διαφορική διάγνωση και το είδος της θεραπευτικής παρέμβασης σε κάθε περίπτωση.