Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να ενδιαφέρονται σοβαρά και να προσέχουν τη διατροφή τους, νέες υγιεινές τροφές και υπερτροφές κάνουν την εμφάνισή τους. Φυτά γνωστά ήδη από την αρχαιότητα στην πρακτική ιατρική, επανεξετάζονται ως προς τα ευεργετικά συστατικά τους και επανασυστήνονται στο κοινό που θέλει να γνωρίζει τι φτάνει στο πιάτο του.
Κοινά συμπεράσματα σύγχρονης έρευνας με την πρακτική ιατρική
Μία από τις τελευταίες προσθήκες στη λίστα των superfoods ή υπερτροφών, των τροφών δηλαδή που διαθέτουν εξαιρετικά υψηλή ποιότητα και ποσότητα θρεπτικών συστατικών και λίγες θερμίδες, είναι τα προϊόντα του Μορίνγκα. Γνωστό και ως το δέντρο-μπαγκέτα, λόγω του σχήματος που έχει το περικάρπιο των σπόρων, το Μορίνγκα είναι ιθαγενές φυτό της Ινδίας, αλλά απαντάται και σε πολλές άλλες τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Σχεδόν κάθε τμήμα του δέντρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παραχθεί κάτι χρήσιμο, αλλά τα φύλλα και το περικάρπιο του είναι αυτά που χρησιμοποιούνται πιο συχνά στο φαγητό και την παραδοσιακή, πρακτική ιατρική. Και δεν είναι να απορεί κανείς γιατί – σύμφωνα με την ΜΚΟ Trees for Life, ανά γραμμάριο, σε φύλλα Μορίνγκα περιέχει:
4 φορές περισσότερη βιταμίνη Α από τα καρότα
7 φορές περισσότερη βιταμίνη C από τα πορτοκάλια
4 φορές περισσότερο ασβέστιο από το γάλα
3 φορές περισσότερο κάλιο από την μπανάνα
2 φορές περισσότερη πρωτεΐνη από το γιαούρτι
Υπερυγιεινό και ευέλικτο
Εντυπωσιακό; Και όμως, ο εντυπωσιασμός από το Μορίνγκα δεν εξαντλείται εδώ, συνεχίζει και λόγω της ευελιξίας με την οποία χρησιμοποιείται. Τα φύλλα του μπορούν να καταναλωθούν ωμά, μαγειρεμένα όπως το λάχανο και το κέιλ ή αποξηραμένα και αλεσμένα σε σκόνη. Το περικάρπιο, που βρίσκεται σε πάρα πολλά πεντανόστιμα ασιατικά πιάτα ως συστατικό, μπορεί επίσης να καταναλωθεί ωμό, μαγειρεμένο ή χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ελαίου.
Το Μορίνγκα έχει χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση του υποσιτισμού σε ξηρές περιοχές, όπου οι καλλιέργειες άλλων θρεπτικών τροφίμων είχαν πρόβλημα ανάπτυξης. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), αναγνώρισε την αξία του ονομάζοντάς το τον Σεπτέμβριο του 2014 Παραδοσιακή Καλλιέργεια του Μήνα.
Η μόνη απορία που έχουμε είναι γιατί το ανακαλύψαμε τόσο πρόσφατα στη Δύση: Οι Ινδοί το γνωρίζουν από το 2.000 π.Χ. και σύμφωνα με την Αγιουβέρδα, την ινδική παραδοσιακή ιατρική, μπορεί να αντιμετωπίσει περίπου 300 ασθένειες. Επίσης, Ρωμαίοι και Αιγύπτιοι φαίνεται ότι χρησιμοποιούσαν τα έλαια από το Μορίνγκα ως λοσιόν αλλά και σε συνταγές φαγητού. Όπως και να έχει πάντως, τώρα που ανακαλύψαμε το Μορίνγκα και τις θαυμαστές του ιδιότητες για τον οργανισμό μας και εμείς, δεν νομίζουμε ότι πρόκειται να το αφήσουμε να περάσει ανεκμετάλλευτο!
Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/