Η απαλλαγή του σώματος από τις άχρηστες ουσίες γίνεται με την παραγωγή του ούρου, στο οποίο ευρίσκονται διαλυμένες άχρηστες ουσίες του μεταβολισμού.
Το ούρο αποτελεί εκτός από ένα δείκτη καλής νεφρικής λειτουργίας και ένα σημαντικό δείκτη της μεταβολικής κατάστασης του οργανισμού. Αυτό είχε γίνει αντιληπτό από την αρχαιότητα: Στην εποχή του Ιπποκράτη, η μορφή, η συχνότητα, η όψη και η οσμή των ούρων ήταν βασικές παράμετροι στην αξιολόγηση των ασθενών. Σήμερα με την γενική ανάλυση ούρων, χαρτογραφούμε αδρά τον ανθρώπινο οργανισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι η γενική ούρων όταν γίνεται σωστά και αξιολογείται από τον πεπειραμένο με κλινική εμπειρία παθολόγο, έχει αποκληθεί η βιοψία του φτωχού. Υπό φυσιολογικές συνθήκες το ούρο είναι διαυγές, χωρίς αίμα σάκχαρο λεύκωμα. Αυτό οφείλεται τόσο στις ιδιότητες του φυσιολογικού αίματος, όσο και στην ιδιαίτερη κατασκευή του νεφρικού ηθμού, ο οποίος ενώ καθαρίζει το αίμα, δεν του επιτρέπει να περάσει, ως έχει, στο ούρο.
Η ανίχνευση λευκώματος στα ούρα είναι μία συχνή διαταραχή. Από παθοφυσιολογική άποψη το λεύκωμα στα ούρα προκύπτει είτε από αλλοιώσεις του νεφρικού ηθμού είτε από την παθολογική υπερπαραγωγή πρωτεϊνών στον οργανισμό.
Εκτός από τα φάρμακα, που σε αρκετές περιπτώσεις ευθύνονται για την κατάσταση αυτή, ο κατάλογος των νοσημάτων και των καταστάσεων, που προκαλούν πρωτεΐνουρία είναι μακρύς. Τα πιο συνήθη είναι:
Ο διαβήτης
Η υπέρταση
Η καρδιακή ανεπάρκεια
Ο πυρετός
Η επίπονη άσκηση
Παθήσεις ουροποιητικού
Οι πλασματοκυτταρικές δυσκρασίες
Η αμυλοείδωση
Τα ευρήματα από τη σωστή ιατρική εξέταση του ασθενούς έχουν κομβικό ρόλο στην εξατομικευμένη αξιολόγηση.