Τα «βαριά πόδια» είναι από τα πιο συνήθη παθολογικά συμπτώματα του σύγχρονου ανθρώπου. Το πρόβλημα διογκώνεται σήμερα και προσβάλλει νεαρότερες ηλικίες συγκριτικά με το παρελθόν.
Το αίσθημα βάρους στα πόδια, ενδέχεται να συνοδεύεται από αίσθημα δυσφορίας, κράμπες, αίσθημα κούρασης στα πόδια ή τοπικό πόνο, ορατές φλέβες. Πρήξιμο ποδιών, διαταραχή στο χρώμα του δέρματος και έλκη από στάση μπορεί να αναπτυχθούν.
Τα βαριά πόδια, ως σύμπτωμα, μπορεί να συνδέεται:
1. Με παράγοντες της καθημερινότητας που επιβαρύνουν τα κάτω άκρα.
Η καθιστική ζωή, η παρατεταμένη ορθοστασία, η παχυσαρκία, η άσκηση που δεν πραγματοποιείται σωστά, η κακή διατροφή, τα σοβαρά τραύματα στα κάτω άκρα, το κάπνισμα, ορισμένα φάρμακα είναι παράγοντες της καθημερινότητας που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του προβλήματος.
2. Με ορισμένα οργανικά νοσήματα.
Οργανικά νοσήματα που διαταράσσουν την κυκλοφορία των κάτω άκρων, την ποιότητα του δέρματος της περιοχής, την παροχή ζωτικών στοιχείων μέσω του αίματος, την λειτουργία των νεύρων, το ορμονικό περιβάλλον (π.χ. αναιμία, φλεβίτιδα, διαβήτης) επιβαρύνουν τα κάτω άκρα. Ορισμένες φορές επικίνδυνα εγκεφαλικά επεισόδια μπορεί να έχουν ως πρώτο σύμπτωμα τα βαριά πόδια.
Τι πρέπει να γνωρίζετε επιπρόσθετα εσείς που υποφέρετε από βαριά πόδια:
• Να αποφεύγετε την ορθοστασία
• Να περπατάτε με καλής ποιότητας αθλητικά παπούτσια σε καθημερινή βάση
• Να αποφεύγετε τα καυτά μπάνια και τις υψηλές θερμοκρασίες στα πόδια
• Να μην καπνίζετε
• Να χάσετε βάρος εάν είστε υπέρβαροι
• Η διατροφή σας πρέπει να είναι ισορροπημένη, να περιέχει τρόφιμα από όλες τις ομάδες τροφίμων και να μην γίνεται κατάχρηση καφέ, αλκοόλ, φαρμάκων και χρήση ουσιών. Να αποφεύγετε την κατάχρηση αλκοόλ.
• Εάν είστε σε πρόγραμμα οργανωμένης άσκησης, πρέπει να ακολουθείται ο κανόνας καλή προθέρμανση-άσκηση-καλή αποθεραπεία και να αποφεύγετε την επίπονη και πολύωρη καθημερινή άσκηση με στόχο το ρεκόρ. Δεν πρέπει να ασκείστε αμέσως μετά το φαγητό αλλά τουλάχιστον τρεις ώρες μετά το γεύμα.
• Κατά την διάρκεια της σωστής παθολογικής εξέτασης, τα στοιχεία από το διατροφικό ιστορικό, το ιστορικό των καθημερινών συνηθειών, τα συνoδά συμπτώματα, ορισμένα σημεία από την εξέταση (π.χ. μέτρηση αρτηριακής πίεσης, επισκόπηση δέρματος, εξέταση νευρολογικών σημείων) κατευθύνουν την διαφορική διάγνωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις επιβάλλονται εργαστηριακοί έλεγχοι. Σήμερα υπάρχουν αποτελεσματικά μέτρα θεραπείας του δυσάρεστου αυτού παθολογικού συμπτώματος.