Τα αιμαγγειώματα είναι όζοι, που ανευρίσκονται, τυχαία συνήθως κατά την ιατρική παθολογική εξέταση ή κατά την διάρκεια εργαστηριακών ελέγχων σε διάφορα σημεία του σώματος. Παρά το γεγονός ότι η σοβαρότητα του αιμαγγειώματος εξαρτάται από την θέση του και το μέγεθός του, ο όζος αυτός συνήθως είναι καλοήθης και ακίνδυνος.
Γιγάντια αιμαγγειώματα προκαλούν σπανίως σύνδρομο KASABACH – MERRIT και διάσπαρτη ενδαγγειακή πήξη, μια σοβαρή παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από υπερπηκτικότητα του αίματος, θρομβώσεις αγγείων, κατανάλωση παραγόντων πήξης.
Τα πιο συνήθη αιμαγγειώματα είναι:
1. Το αιμαγγείωμα του δέρματος
Το αιμαγγείωμα δέρματος, εντοπίζεται στο δέρμα και έχει χρώμα μωβ, μπλε ή κοκκινωπό. Η πίεση με γυάλινο πλακάκι μικροσκοπίου συχνά οδηγεί σε ωχρότητα. Κατά την ιατρική εξέταση το αιμαγγείωμα του δέρματος πρέπει να διαφοροποιηθεί από το κακόηθες μελάνωμα.
2. Το αιμαγγείωμα του ήπατος
Το αιμαγγείωμα του ήπατος είναι συχνά τυχαίο εύρημα στο υπέρηχο κοιλιάς. Η βλάβη μπορεί να αυξηθεί σε μέγεθος σε γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά. Σπάνια προκαλεί κοιλιακά συμπτώματα (π.χ. κοιλιακό πόνο, φούσκωμα), αυξάνεται σε μέγεθος, διαταράσσει την ηπατική βιοχημεία ή προκαλεί σύνδρομο KASABACH – MERRIT. Κατά την ιατρική εξέταση, το αιμαγγείωμα του ήπατος πρέπει να διαφοροποιηθεί από καρκινώματα και άλλους όγκους του ήπατος. Ειδικές εξετάσεις αίματος, η αξονική τομογραφία που περιλαμβάνει ταχεία δόση εφόδου με απεικόνιση της αρτηριακής – όψιμης φλεβικής φάσης και η ενισχυμένη MRI, χρησιμοποιούνται σήμερα για τη μελέτη των αιμαγγειωμάτων του ήπατος. Σπανίως απαιτείται η χειρουργική εξαίρεση του αιμαγγειώματος.
3. Το αιμαγγείωμα της καρδιάς
Το αιμαγγείωμα καρδιάς συχνότερα έχει ενδομυοκαρδιακή εντόπιση και μπορεί να προκαλέσει «σιωπηλώς» επικίνδυνες διαταραχές της καρδιακής λειτουργίας. Κατά την ιατρική εξέταση το αιμαγγείωμα πρέπει να διαφοροποιηθεί από καρκινώματα και άλλους όγκους της καρδιάς. Αιμαγγειώματα που συνδέονται με απειλητικές για την ζωή επιπλοκές, αφαιρούνται σήμερα χειρουργικώς. Το υπέρηχο καρδιάς, το holter, η αξονική τομογραφία και η MRI χρησιμοποιούνται για τη μελέτη των αιμαγγειωμάτων της καρδιάς.
4. Το αιμαγγείωμα των αρθρώσεων
Το αιμαγγείωμα των αρθρώσεων εμφανίζεται συχνότερα στο γόνατο, στην περιοχή του αρθρικού υμένα και των ελύτρων των τενόντων. Σε ορισμένες περιπτώσεις επαναλαμβανόμενα επεισόδια διόγκωσης και πόνου στην άρθρωση εμφανίζονται από την παιδική ηλικία. Η αξονική τομογραφία και η MRI χρησιμοποιούνται για τη μελέτη των αιμαγγειωμάτων των αρθρώσεων.
Η θεραπεία σε συμπτωματικά αιμαγγειώματα αρθρώσεων είναι χειρουργική.