Η ομαλή επιθυμία για φαγητό, ρυθμίζεται από υποθαλαμικά σε συνδυασμό με ανώτερα φλοιώδη κέντρα. Τα περιφερικά ερεθίσματα και ορισμένοι περιφερικοί υποδοχείς έχουν σημαντικό ρόλο.
Οι διατροφικές προτιμήσεις προκύπτουν ως αποτέλεσμα συνδυασμού ποικίλων περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων.
Η εκλεκτική αποστροφή στο κρέας, όταν είναι σημαντικού βαθμού, είναι ένα σπάνιο παθολογικό σύμπτωμα, που μπορεί να οδηγήσει σε μονοφαγική διατροφή με παθολογικές επιπτώσεις στον οργανισμό : Σημαντική απώλεια βάρους, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, παραισθησίες, αναιμία, δερματικές αλλοιώσεις, οφθαλμολογικά προβλήματα, διαταραχές εμμήνων κύκλων στις γυναίκες, τριχόπτωση από έλλειψη πρωτεΐνης σιδήρου βιταμινών συμπλέγματος Β (π.χ. Β12), μπορεί να εμφανιστούν.
Παρά το γεγονός ότι παροδικώς η αηδία προς το κρέας μπορεί να εμφανιστεί σε μία πληθώρα οξέων νοσημάτων (π.χ. ιώσεις, γαστρεντερίτιδες, αγχώδη σύνδρομα), η αιτιολογία του συμπτώματος πρέπει πάντα διερευνάται σωστά ιατρικώς όταν έχει επίμονο χαρακτήρα και :
• Πρωτοεμφανίζεται σε ένα άτομο
• Αλλάζει χαρακτηριστικά για τα δεδομένα ενός συγκεκριμένου ατόμου
• Είναι σημαντικού βαθμού.
Παρατεινόμενα ψυχιατρικά σύνδρομα, η νευρική ανορεξία, χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα, χρόνια λοιμώδη, ορμονικές διαταραχές, καρκινώματα, ηπατικά νεφρικά καρδιακά γαστρεντερικά μεταβολικά νοσήματα και φάρμακα είναι ανάμεσα στα αίτια που πρέπει να αποκλείονται.
Τα ευρήματα από τη σωστή ιατρική εξέταση του ασθενούς έχουν κομβικό ρόλο στην εξατομικευμένη αξιολόγηση του συμπτώματος, στον καθορισμό των εξετάσεων που απαιτούνται σε κάθε περίπτωση και στον καθορισμό υποστηρικτικών διατροφικών προγραμμάτων ή συμπληρωμάτων που θα αποκαταστήσουν τυχόν παθολογικές επιπτώσεις που δημιουργεί η στέρηση του κρέατος.