Η αποβολή αερίων από το ορθό, συχνά δύσοσμων, είναι ένα παθολογικό σύμπτωμα, αρκετά δυσάρεστο για τον ασθενή και τον περίγυρό του.
Ο αέρας που αποβάλλεται από το έντερο, προέρχεται από:
1. Το εξωτερικό περιβάλλον. Ο αέρας που έχει εισέλθει στο σώμα με κατάποση και δεν έχει αποβληθεί με το ρέψιμο, αποβάλλεται από το ορθό με τη μορφή αερίων.
2. Ενδογενή παραγωγή. Υδρογόνο, μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα παράγονται κυρίως στο κόλον λόγω βακτηριακής ζύμωσης άπεπτων υδατανθράκων.
Η παραγωγή αερίων αυξάνεται όταν αυξάνεται η πρόσληψη άπεπτων υδατανθράκων με την τροφή ή όταν η δίοδος και η επεξεργασία των τροφών από το έντερο δεν γίνεται σωστά.
Κάθε νόσημα ή παθολογική κατάσταση που προκαλεί αύξηση της πρόσληψης του αέρα του εξωτερικού περιβάλλοντος (π.χ. παθήσεις στομάχου, νευρολογικά νοσήματα) ή αύξηση της ενδογενούς παραγωγής αέρα (π.χ. νοσήματα δυσαπορρόφησης, δυσανεξία στη λακτόζη) συνοδεύεται από αυξημένη αποβολή αερίων.
Ορισμένα άτομα παρουσιάζουν διαταραχή στην προώθηση των αερίων του εντέρου, χωρίς να αυξάνεται το συνολικό φορτίο του αέρα που υπάρχει στο έντερο. Ιδιαίτερα συχνά στον ελληνικό πληθυσμό που προκαλούν αυξημένη σπλαγχνική ευαισθησία και διαταραχή στην προώθηση των αερίων, είναι το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και οι ορμονικές διαταραχές.
Κατά την διερεύνηση του πάσχοντος, υπολογίζεται το φορτίο των άπεπτων υδρογονανθράκων που προσλαμβάνει καθημερινώς, διερευνάται το ιστορικό των καθημερινών συνηθειών, τα συνοδά συμπτώματα, εξετάζονται ορισμένα αντικειμενικά σημεία (π.χ. ακρόαση εντέρου, αναπνευστικό ψιθύρισμα, εξέταση νευρολογικών σημείων) κομβικά για τη σωστή διαφορική διάγνωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις επιβάλλονται εργαστηριακοί έλεγχοι. Σήμερα υπάρχουν αποτελεσματικά μέτρα θεραπείας του δυσάρεστου αυτού παθολογικού συμπτώματος.