Οι λοιμώξεις απο μύκητες και ο ρόλος του ειδικού παθολόγου

images_aaamiki.jpg

Οι μύκητες είναι μικροοργανισμοί που είναι ιδιαίτερα διαδεδομένοι στην φύση. Οι μύκητες δεν είναι πάντοτε βλαπτικοί για τον άνθρωπο. Αντιθέτως οι περισσότεροι είναι ή ωφέλιμοι για τον άνθρωπο (π.χ. ζυμομύκητες) ή δυνητικώς παθογόνοι, γίνονται δηλαδή παθογόνοι υπό ορισμένες συνθήκες. 

Η καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, η κατάχρηση αντιβιοτικών η νοσογόνος παχυσαρκία, ο διαβήτης, η χρήση κοινόχρηστων αντικειμένων, η υγρασία, οι πληγές, τα τσιμπήματα, η κακή διατροφή είναι οι πιο κοινοί παράγοντες που μετατρέπουν αβλαβείς υπό φυσιολογικές συνθήκες μύκητες σε βλαπτικούς για την υγεία μικροοργανισμούς.

Ενίοτε οι μύκητες μεταδίδονται από κακώς αποστειρωμένα εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε επαγγελματικούς χώρους, όπως τα κομμωτήρια και τα κουρεία.

Διαδεδομένες μυκητιάσεις είναι η λοίμωξη από κάντιντα  η λοίμωξη από  tinea nigra η λοίμωξη Tinea pedis   η λοίμωξη από Tinea corporis  η λοίμωξη από Tinea barbae  η λοίμωξη από Tinea cruris η ονυχομυκητίαση. Οι μύκητες Cryptococcus, candida, pneumocystis, fusarium, histoplasma, coccidioides paracoccidioides προσβάλλουν βαθύτερα στρώματα ιστών.

Οι συνηθέστερες θέσεις των μυκητιάσεων είναι ο γυναικείος κόλπος, η ευαίσθητη περιοχή γύρω από τα γεννητικά όργανα, τα νύχια, τα πόδια, το δέρμα, το τριχωτό της κεφαλής. Συμπτώματα είναι η αλλοίωση του χρώματος της περιοχής, ο κνησμός, η ευθρυπτότητα, η τοπική καταστροφή του ιστού.

Στην περίπτωση βαθύτερων μυκητιάσεων τα συμπτώματα συνδέονται με το είδος του οργάνου που προσβάλλεται. Επί παραδείγματι επί οισοφαγικής προσβολής εμφανίζονται πόνος στην κατάποση ξινίλα, επί προσβολής του κόλπου κάψιμο έκκριση από τον κόλπο κνησμός γεννητικών οργάνων πόνος κατά τη συνουσία, επί προσβολής του πνεύμονα αναπνευστικά προβλήματα κοκ.

Σήμερα αρκετοί μύκητες είναι ανθεκτικοί σε αντιμυκητιασικά φάρμακα με αποτέλεσμα τη συχνή υποτροπή των μυκητιάσεων.

Κατά την κλινική εξέταση στις περιπτώσεις μυκητιασικών λοιμώξεων ο σωστός ειδικός παθολόγος πρέπει οπωσδήποτε:
·         Να διερευνά την επάρκεια του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς
·         Να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το μύκητα με την κατάλληλη θεραπεία που εξαρτάται από το είδος του μύκητα, το μέγεθος της προσβολής και την ποιότητα του ανοσοποιητικού συστήματος του πάσχοντος.

Πηγή  : http://anastasiamoschovaki1.blogspot.gr/