Πρόκειται για ένα μικρό ή μεγαλύτερο σάκο, ο οποίος προβάλει από το ανθρώπινο σώμα και περιέχει όργανα (συνήθως λεπτό, παχύ έντερο ή επίπλουν), τα οποία συνήθως βρίσκονται στην ενδοπεριτοναϊκή κοιλότητα (μέσα στην κοιλιά).

Αυτός ο μικρός σάκος βρίσκει «δρόμο» σε μια οπή ή ένα αδύναμο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος. Συνήθως οι κήλες παίρνουν το όνομά τους ανάλογα με τη θέση τους.

    Βουβωνοκήλη, η οποία εμφανίζεται σαν μικρό μαλακό εξόγκωμα στο κάτω μέρος της κοιλιάς δεξιά ή αριστερά ή και από τις δύο πλευρές της ηβικής σύμφυσης και το οποίο συνήθως εξαφανίζεται σε ύπτια θέση
    Μηροκήλη, η οποία εμφανίζεται σαν ένα μικρό επώδυνο φούσκωμα κοντά στην πτυχή του μηρού, συνηθέστερα στις γυναίκες
    Ομφαλοκήλη, η οποία εμφανίζεται σαν εξόγκωμα διπλά ή μέσα στον ομφαλό
    Μετεγχειρητική κήλη, η οποία πολύ χαρακτηριστικά, εμφανίζεται στο σημείο ή ακριβώς δίπλα από μια παλαιότερη χειρουργική τομή

ΑΙΤΙΕΣ, ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Συνήθως δεν υπάρχει προφανής αιτιολογία μιας κήλης. Συχνά ενοχοποιείται το απότομο σήκωμα βάρους.

Κήλες μπορεί να υπάρχουν κατά τη γέννηση αλλά να δίνουν σημάδια πολύ αργότερα στη ζωή. Μπορεί να υπάρχει ένα οικογενειακό ιστορικό κήλης.

Κάθε δραστηριότητα ή ιατρικό πρόβλημα, το οποίο αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση μπορεί να προκαλέσει κήλη.

    Απότομο σήκωμα βάρους κ.α.
    Παχυσαρκία
    Χρόνια δυσκοιλιότητα
    Χρόνιος βήχας
    Υπερτροφία του προστάτη και δυσουρία

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Δεν υπάρχουν συμπτώματα. Μερικές φορές όμως μπορεί να υπάρχει απροσδιόριστη ενόχληση ή πόνος. Η ενόχληση μπορεί να χειροτερεύει σε όρθια θέση, σε τέντωμα του σώματος ή όταν σηκώνει κανείς βαριά αντικείμενα.

Η διάγνωση της κήλης τις περισσότερες φορές γίνεται με απλή κλινική εξέταση από τον γιατρό. Σπανιότερα χρειάζεται η συνδρομή υπερηχοτομογραφήματος.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η χειρουργική είναι η μοναδική θεραπευτική αντιμετώπιση, η οποία μπορεί να διορθώσει μια κήλη.

Η πραγματικά επείγουσα χειρουργική ένδειξη όσον αφορά τις κήλες, είναι η περίσφιξη, όταν το περιεχόμενο του σάκου δεν μπορεί να ξαναμπεί στην κοιλιά και αρχίζει να ισχαιμεί.

Οι χειρουργικές μέθοδοι αποκατάστασης κήλης είναι:

    H λαπαροσκοπική χειρουργική (keyhole access surgery). Με 3 μικρές τομές, ο εκπαιδευμένος χειρουργός θα ανατάξει την κήλη, δηλαδή θα ξαναβάλει μέσα στην κοιλιά το περιεχόμενο της μαζί με τον περιτοναϊκό σάκο και θα αποκαταστήσει το κοιλιακό τοίχωμα τοποθετώντας το πλέγμα στο αδύναμο σημείο.

    Η ανοικτή χειρουργική (EOS) (elective open surgery). Με τη συρραφή μια μικρής τομής, μέσα από την οποία δημιουργείται η κήλη ή ακόμη καλύτερα στην τοποθέτηση ενός συνθετικού, βιοσυμβατού υλικού (του πλέγματος), το οποίο  ενισχύει οριστικά το αδύνατο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος.

Συνήθως η μέθοδος (EOS) (elective open surgery)χρησιμοποιείται είτε όταν ασθενής δεν μπορεί να υποβληθεί σε λαπαροσκόπηση λόγω προβλημάτων υγείας είτε σε παλαιές ευμεγέθεις κήλες μεγέθους πορτοκαλιού και άνω, λόγω συμφύσεων.

«Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της κήλης γίνεται πάντοτε υπό γενική αναισθησία»
Εν κατακλείδι, η επιλογή καθορίζεται με μοναδικό γνώμονα την ασφάλεια του ασθενούς.

Η χειρουργική της κήλης ανήκει στη λεγόμενη χειρουργική της μιας ημέρας, δηλαδή οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στο σπίτι και την κοινωνική τους ζωή, σε 24 ώρες.

Προεγχειρητικά γίνονται οι συνηθισμένες εξετάσεις αίματος και ηλεκτροκαρδιογράφημα. Η λήψη τροφής πρέπει να σταματά τα μεσάνυχτα πριν την επέμβαση. Απαγορεύονται τόσο η τροφή όσο και το νερό. Ο πόνος είναι ελάχιστος και συνήθως δεν απαιτείται χορήγηση ισχυρών αναλγητικών φαρμάκων. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο ασθενής μπορεί να πιει και να φάει ελαφρά. Ο ασθενής εξέρχεται με ακριβείς οδηγίες και αγωγή το βράδυ ή την επόμενη ημέρα το πρωί.

Οι άνθρωποι με καθιστική εργασία μπορούν να επιστρέψουν άμεσα στη δουλειά τους ενώ εκείνοι που καταπονούνται σωματικά,  πρέπει να απέχουν για λίγες ημέρες.

Πηγή : http://www.iatrikanews.gr/