Οι διατροφικές συστάσεις για τους διαβητικούς ασθενείς έχουν αλλάξει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πάθηση τον προηγούμενο αιώνα. Το 1920 η επιστημονική κοινότητα πίστευε ότι οι διαβητικοί ασθενείς δεν μπορούν να καταναλώνουν καθόλου υδατάνθρακες. Όμως αυτή η θεωρία καταρρίπτονταν με τα χρόνια και κάθε δεκαετία αναγνωριζόταν όλο και περισσότερο ότι οι υδατάνθρακες επιτρέπονται και στην περίπτωση των διαβητικών.

Σήμερα πλέον οι γιατροί και οι διαιτολόγοι επιτρέπουν την κατανάλωση υδατανθράκων και αμυλούχων τροφίμων στους διαβητικούς ασθενείς, εκπαιδεύοντάς τους παράλληλα πώς να μοιράζουν τις τροφές αυτές στα γεύματα της ημέρας. Δηλαδή, πλέον επιτρέπεται να καταναλώσουν οποιοδήποτε αμυλούχο τρόφιμο επιθυμούν (ψωμί, ρύζι, μακαρόνια, όσπρια) αρκεί αυτό να καταναλώνεται σε μικρές ποσότητες σε περισσότερα από 3 γεύματα ημερησίως και να είναι όσο γίνεται λιγότερο επεξεργασμένο. Έτσι, είναι προτιμότερο οι διαβητικοί ασθενείς να καταναλώνουν ψωμί ολικής αλέσεως ή πολύσπορο αντί για λευκό ψωμί, ή να προτιμούν το καστανό ρύζι. Ακόμα και η ζάχαρη μπορεί να ενταχθεί στο διαιτολόγιο του διαβητικού ασθενούς, αλλά σε πολύ μικρές ποσότητες.

Η ανάγκη των διαβητικών ασθενών να απολαμβάνουν γλυκές γεύσεις χωρίς να επηρεάζεται το σάκχαρο στο αίμα τους οδήγησε τους επιστήμονες στην ανακάλυψη διάφορων γλυκαντικών ουσιών, υποκατάστατων της ζάχαρης, όπως παλαιότερα η σακχαρίνη, αργότερα η ασπαρτάμη και πολύ πρόσφατα η σουκραλόζη. Η χρήση των υποκατάστατων γλυκαντικών ουσιών συστήνεται σε άτομα με διαβήτη καθώς προσφέρουν την ίδια γλυκιά γεύση με αυτή της ζάχαρης, χωρίς να επηρεάζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Πηγή : http://www.nutrimed.gr