Κάποτε υπήρχε το ποδήλατο. Δύο ρόδες, ένα τιμόνι, δύο πεντάλ και μια σέλα. Ο αναβάτης έδενε το παντελόνι του για να μην πιαστεί στην αλυσίδα, έβαζε πίσω του και μια σχάρα και το πολύ να είχε μαζί του μια αντλία κι ένα κλειδί. Από τότε έχουν περάσει πολλά χρόνια. Μέχρι και η Αθήνα απέκτησε ποδηλατόδρομους -κι ας μην τους σέβονται οι γιωταχήδες-, ενώ η Ελλάδα διαθέτει πλέον χιλιάδες φανατικούς ερασιτέχνες ποδηλάτες.

Ακόμη κι έτσι, βέβαια, μέχρι η Ελλάδα να αποκτήσει την ποδηλατική κουλτούρα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, θα χρειαστούν πιθανότατα πολλά χρόνια. Σε έναν από τους ποδηλατικούς παραδείσους της Ευρώπης, στο Βερολίνο, το ποδήλατο αποτελεί κουλτούρα και τάση ζωής για δεκάδες χιλιάδες πολίτες που το επιλέγουν – όχι μόνο για άσκηση και αναψυχή, αλλά και για την καθημερινή τους μετακίνηση, βρέξει-χιονίσει.

Μοντέλα για όλα τα γούστα
Στην Εκθεση Ποδηλάτου Velo Berlin, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, αν έλειπε κάτι αυτό ήταν το παραδοσιακό ποδήλατο, όπως το ήξεραν οι πατεράδες μας. Ακόμη και τα μοντέλα με σχεδιασμό ρετρό, διαθέτουν πλέον τεχνολογία αιχμής και άθραυστους σκελετούς, εργονομικές σέλες, ηλεκτρονικά συστήματα πλοήγησης και πολλές ταχύτητες. Δεν είναι όμως αυτά που εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη.

Στην έκθεση, που απευθύνεται κυρίως στον τελικό καταναλωτή, παρουσιάστηκαν δεκάδες μοντέλα με ηλεκτροκίνηση, με ηλιακή φόρτιση μπαταρίας, με πατίνια, ακόμη και ποδήλατα για… περπάτημα. Οι τιμές τους ξεκινούν από 300 ευρώ για ένα παραδοσιακό ποδήλατο χωρίς ιδιαίτερο εξοπλισμό και ξεπερνούν τα 10.000 ευρώ για τα πιο εξεζητημένα μοντέλα, τα οποία βέβαια οι κατασκευαστές προτείνουν να ασφαλίζονται με σύστημα ανιχνευτή.

Σύμφωνα με τις έρευνες του δήμου Βερολίνου έως το 2010, οι κάτοικοι της γερμανικής πρωτεύουσας πραγματοποιούν καθημερινά περίπου 1,5 εκατομμύριο διαδρομές με το ποδήλατο, αριθμός που αντιστοιχεί στο 13% του συνόλου των μετακινήσεων στην πόλη.

Περίπου ίδιο είναι και το ποσοστό του οδικού δικτύου του Βερολίνου που διαθέτει ειδική λωρίδα για την κίνηση με ποδήλατο. Τα στοιχεία, ωστόσο, πιθανότατα έχουν ήδη ξεπεραστεί, λόγω τόσο της αύξησης της τιμής της βενζίνης όσο και της δυναμικής δημοτικής πρωτοβουλίας ώστε οι μετακινήσεις με ποδήλατο να φθάσουν το 15% του συνόλου έως το 2015.

Υποδομές
Οι τοπικές Αρχές διαθέτουν σε υποδομές και εκπαίδευση γύρω από το ποδήλατο σχεδόν 5 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Κατασκευάζουν και επισκευάζουν ποδηλατόδρομους, οργανώνουν μαθήματα για τη σωστή χρήση του ποδηλάτου και την τήρηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, αλλά και καμπάνιες για τη διεύρυνση της χρήσης ποδηλάτων, ακόμη και από τους τουρίστες που επισκέπτονται την πόλη.

Οι αριθμοί είναι ούτως ή άλλως εντυπωσιακοί, αν σκεφτεί κανείς ότι στο Βερολίνο το 30% των καθημερινών μετακινήσεων γίνεται με τα πόδια και το 26% με τα μαζικά μέσα μεταφοράς.

Η δε ιδιοκτησία ποδηλάτων φθάνει τα 721 ανά 1.000 κατοίκους, αριθμός υπερδιπλάσιος από την ιδιοκτησία αυτοκινήτων. Και για να μην υπάρχουν δικαιολογίες, το ποδήλατο μπορεί να μετακινηθεί και με το μετρό, με την αγορά ενός επιπλέον εισιτηρίου, ενώ τα περισσότερα κτίρια διαθέτουν ειδικό χώρο για πάρκινγκ ποδηλάτων.

Ενοικιαζόμενα ποδήλατα μπορεί να βρει κάνεις σε ολόκληρη την πόλη, με τις τιμές να κινούνται κατά μέσο όρο γύρω στα 10 ευρώ την ημέρα. Ακόμη φθηνότερη είναι η επιλογή των ποδηλάτων των Γερμανικών Σιδηροδρόμων, τα οποία μπορεί κανείς να βρει σε διάφορα σημεία, να τα νοικιάσει και να τα παραδώσει σε κάποιο άλλο σημείο της πόλης.

Πηγή : http://www.nutrimed.gr