Πρώτα απ’ όλα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η πρωτείνη αποθηκεύεται σε μικρές ποσότητες στο σωμα μας, οι υδατάνθρακες επίσης σε μικρές ποσότητες με τη μορφή γλυκογόνου, ενώ το λίπος έχει πολύ μεγάλο χώρο για να αποθηκευτεί!! Επιπλέον, για να έχουμε ενεργειακό ισοζύγιο θα πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ των θερμίδων που προσλαμβάνουμε και των θερμίδων που δαπανούμε.

Το ενεργειακό ισοζύγιο, όμως, ως μέτρο καταπολέμησης της παχυσαρκίας περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από το να αναγνωρίσουμε απλά ότι τόσο η ενεργειακή πρόσληψη όσο και η ενεργειακή δαπάνη συμβάλλουν στη διαμόρφωση του σωματικού βάρους.

Ο έλεγχος του σωματικού βάρους μέσω του ενεργειακού ισοζυγίου περιλαμβάνει ένα δυναμικό σύστημα, όπου κάθε μεταβολή στην πρόσληψη ενέργειας, στη δαπάνη ενέργειας ή στις αποθήκες ενέργειας προκαλεί αλλαγές σε όλα τα άλλα συστατικά του δυναμικού αυτού συστήματος.

Για να το κατανοήσουμε καλύτερα, ο καθηγητής έθεσε τα εξής ερωτήματα:

Πώς φτάνουμε σε αρνητικό ισοζύγιο ενέργειας; Το σύνολο της βιβλιογραφίας μαρτυρά ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των διαφορετικών είδων διαιτών (π.χ δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες, δίαιτα χαμηλή σε λίπος κ.λ.π). Όλες έχουν παρόμοια αποτελέσματα τόσο στη φάση της απώλειας, όσο και στη φάση της διατήρησης του βάρους.

Τι γίνεται όταν είμαστε σε θετικό ισοζύγιο ενέργειας; Όταν βρισκόμαστε σε θετικό ισοζύγιο ενέργειας φαίνεται ότι αποθηκεύουμε πολύ περισσότερο λίπος απ’ ότι κάποιο άλλο συστατικό (π.χ υδατάνθρακες) κι αυτό γιατί όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι αποθήκες του λίπους είναι πολύ μεγάλες σε χωρητικότητα.

Πώς λειτουργούμε όταν είμαστε σε ισοζύγιο ενέργειας; Φαίνεται ότι αν αφεθούμε ελεύθεροι να καταναλώσουμε ότι θέλουμε, έχουμε την τάση να καταναλώνουμε τρόφιμα υψηλότερα σε λίπος.

Στη συνέχεια, ο καθηγητής αναφέρθηκε στο τι ακριβώς σημαίνει η φυσική δραστηριότητα για το ενεργειακό μας ισοζύγιο. Όπως είπε, το σώμα μας είναι φτιαγμένο για να λειτουργεί καλύτερα όταν έχουμε υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Όταν υπάρχει η σωματική δραστηριότητα στη ζωή μας, το σώμα ρυθμίζει και ελέγχει πολύ καλύτερα το ενεργειακό μας ισοζύγιο. Αντίθετα, όταν δεν υπάρχει η φυσική δραστηριότητα στη ζωή μας, συμβαίνουν αρκετές μεταβολικές αλλαγές στο σώμα μας και συγκεκριμένα στους μυς, στην ινσουλινοευαισθησία, στο μεταβολισμό των θρεπτικών συστατικών, στα λιποκύτταρα, στην όρεξη ακόμα και στη λειτουργία του εγκεφάλου.

Δεδομένου, λοιπόν, και του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε αλλά και του γεγονότος ότι είναι δύσκολο να σταματήσουμε να τρώμε, είναι καλύτερο να διατηρήσουμε ένα υψηλό ενεργειακό ισοζύγιο (π.χ στις 2300kcal) απ’ ότι ένα χαμηλό (π.χ στις 1500kcal). Αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε με 2 τρόπους, όπως είπε ο καθηγητής: 1) Με το να αυξήσουμε τη φυσική δραστηριότητα ή 2) Με το να γίνουμε παχύσαρκοι!!!! Συν τοις άλλοις, η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας μας δίνει και την ‘ελευθερία’ να τρεφόμαστε καλύτερα και πιο ευχάριστα. Είναι δική μας επιλογή, λοιπόν, ποιο δρόμο θα επιλέξουμε να ακολουθήσουμε….

Έτσι, ο καθηγητής έκλεισε παρουσιάζοντας τις προτεινόμενες στρατηγικές για τη μείωση της παχυσαρκίας:

1. Έμφαση περισσότερο στην πρόληψη της αύξησης του βάρους και στην πραγμάτωση μικρών αλλαγών στον τρόπο ζωής απ’ ότι στην αντιμετώπιση και σε βαρύγδουπες ή μη ρεαλιστικές αλλαγές.
2. Ρύθμιση του ενεργειακού ισοζυγίου με αύξηση της σωματικής δραστηριότητας.
3. Προώθηση ενός έξυπνου τρόπου διατροφής και όχι ενός περιοριστικού.
4. Εκπαίδευση σε γνωστικές δεξιότητες με σκοπό την επίτευξη της ενεργειακής ισορροπίας.

Πηγή : http://www.nutrimed.gr