Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια ανέλυσαν στοιχεία από περισσότερα από 11.000 παιδιά και βρήκαν ότι τα παιδιά νηπίου και πρώτης τάξης που παρακολουθούσαν μια ώρα τηλεόραση ημερησίως είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα συγκριτικά με τα παιδιά που παρακολουθούσαν λιγότερο από 60 λεπτά.
Μετά από τα αποθαρρυντικά αυτά αποτελέσματα της μελέτης, οι ερευνητές κάνουν έκκληση σε γονείς και επιστήμονες υγείας για αυστηρότερες συστάσεις σχετικά με το χρόνο που περνούν τα παιδιά μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή, του tablet και της τηλεόρασης καθώς δεν αναφερόμαστε πλέον σε πλεονάζον βάρος αλλά αγγίζουμε τα όρια της παχυσαρκίας. Το υπερβάλλον βάρος ενός παιδιού δεν έχει μόνο ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις σε ένα παιδί κατά την παιδική ηλικία αλλά συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης νοσημάτων όπως η νοσογόνος παχυσαρκία, η αυξημένη αρτηριακή πίεση και η ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη στο μέλλον.
Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), η παιδική παχυσαρκία έχει υπερδιπλασιαστεί σε παιδιά και έχει υπερτιπλασιαστεί σε εφήβους τα τελευταία 30 χρόνια. Το CDC εκτίμησε ότι το 2012, (τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία), περισσότερο από το ένα τρίτο των παιδιών και των εφήβων ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ της παχυσαρκίας και του χρόνου που περνούν τα παιδιά μπροστά από μια οθόνη, αλλά τα στατιστικά στοιχεία δεν είχαν δείξει ότι ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μπορεί να έχει τέτοια σημαντική επίδραση στην αύξηση του σωματικού βάρους!
Οι συγγραφείς της μελέτης συνέλεξαν δεδομένα από την διαχρονική έρευνα στην Προσχολική Ηλικία (Early Childhood Longitudinal Survey) η οποία αφορούσε περισσότερα από 11.000 παιδιά προσχολικής ηλικίας και πρώτης τάξης Δημοτικού από το 2011 έως το 2012. Στα εν λόγω στοιχεία περιλαμβάνονται τρεις διαχρονικές μελέτες που εξετάζουν την ανάπτυξη του παιδιού, την ετοιμότητα πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου, τη σχολική εμπειρία ενός παιδιού, τον τρόπο ζωής και το οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού στα οποία συμπεριλαμβάνονται και ο αριθμός των ωρών που περνά το παιδί μπροστά από τον υπολογιστή και την τηλεόραση, το βάρος και το ύψος του.
Οι ερευνητές κατέγραψαν τις ίδιες πληροφορίες ένα χρόνο αργότερα και βρήκαν ότι το 50% των νηπίων και των παιδιών πρώτης δημοτικού που παρακολουθούσαν μία ώρα τηλεόραση ή και περισσότερο την ημέρα είχαν σημαντικά υψηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος. Επίσης τα παιδιά που παρακολουθούσαν μία έως δύο ώρες τηλεόραση την ημέρα είχαν 43% περισσότερες πιθανότητες να γίνουν υπέρβαρα και το 47% περισσότερες πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκα σε σύγκριση με τα παιδιά που παρακολουθούσαν λιγότερο από μία ώρα.
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι ο μέσος όρος των νηπίων παρακολουθεί 3,3 ώρες της τηλεόρασης την ημέρα. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP) συνιστά τον περιορισμό σε λιγότερο από δύο ώρες του καθημερινού χρόνου, μπροστά από μια οθόνη.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα της μελέτης Dr Mark D. DeBoer και αναπληρωτή καθηγητή της Παιδιατρικής στο τμήμα της Παιδιατρικής ενδοκρινολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, τα αποτελέσματα της μελέτης άφησαν έκπληκτους τους ερευνητές καθώς η μια ώρα παρακολούθησης τηλεόρασης την ημέρα δεν φαίνεται τόσο σημαντική για την εξάπλωση της παχυσαρκίας!
Οι πολλές ώρες μπροστά από μια οθόνη δεν συνδέονται μόνο με τη μείωση της φυσικής δραστηριότητας ενός παιδιού αλλά και με την αύξηση των προσλαμβανομένων θερμίδων.
Τέλος, ο Dr. DeBoer πρόσθεσε ότι τα παιδιά είναι διαρκώς εκτεθειμένα σε διαφημίσεις ανθυγιεινών τροφίμων μέσω της τηλεόρασης. Η έκθεση αυτή φαίνεται να είναι μικρότερη κατά τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του διαδικτύου. Επίσης, η χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή παρέχει λιγότερο την ευκαιρία για τσιμπολόγημα σε ένα παιδί.
Οι γονείς θα πρέπει να κατανοήσουν ότι «η σωστή διατροφή είναι το ίδιο σημαντική με τη μόρφωση για τη σωστή ανάπτυξη του νου.
Τα παιδιά στην βρεφική και παιδική ηλικία βρίσκονται σε μια διαρκή διαδικασία μίμησης και ποια είναι τα άτομα που συνήθως θαυμάζουν και μιμούνται; Οι γονείς… Έτσι τείνουν να τρώνε ότι τρώνε και οι γονείς τους καθώς φαίνεται να τους μιμούνται τόσο στις υγιεινές όσο και στις ανθυγιεινές επιλογές τους. Στην προσπάθειά μας να περιορίσουμε τα φαινόμενα ανάπτυξης της παιδικής παχυσαρκίας παραθέτουμε κάποιες χρήσιμες οδηγίες που θα βοηθήσουν τόσο τους γονείς όσο και τα παιδιά να αντιμετωπίσουν ή να περιορίσουν το πρόβλημα.
Γενικές οδηγίες που πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας
1. Η αντιμετώπιση πρέπει να αρχίζει νωρίς από την ηλικία 2-3 χρόνων.
2. Οι ίδιοι οι γονείς θα πρέπει να είναι έτοιμοι να κάνουν αλλαγές στις συνήθειες τους τόσο για την υγεία τους όσο και για την υγεία των παιδιών τους καθώς αποτελούν πρότυπο για αυτά.
3. Θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους στηρίζοντας τα ψυχολογικά χωρίς να τα επικρίνουν διότι έτσι μπορεί να τα απομακρύνουν από το στόχο τους. Αντίθετα θα πρέπει να τα επιβραβεύουν κάθε φορά για την προσπάθεια τους και σε καμία περίπτωση η επιβράβευση αυτή δεν θα πρέπει να επιβραβεύεται μέσω του φαγητού και ιδιαίτερα μέσω γλυκών.
4. ‘Ένας ακόμη τρόπος για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας είναι η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας των παιδιών που μπορεί να επιτευχθεί με πολλούς και διάφορους τρόπους. Το παιχνίδι είναι πολύ διασκεδαστικός τρόπος αύξησης της φυσικής δραστηριότητας του παιδιού και μάλιστα πολύ διασκεδαστικός για τα παιδιά. Ακόμα καλύτερα θα ήταν να συμμετέχουν και οι γονείς σε αυτό καθώς ενισχύουν τις σχέσεις τους με το παιδί τους και ταυτόχρονα γυμνάζονται και οι ίδιοι. Σε καμία περίπτωση δεν ακολουθούνται αυστηρές δίαιτες και γυμναστική που επιφέρουν ταχεία απώλεια βάρους.
5. Οι γονείς θα πρέπει να ασχολούνται οι ίδιοι με την προετοιμασία των γευμάτων των παιδιών τους και ακόμα καλύτερα θα ήταν να συμμετέχουν και αυτά. Έτσι επιτυγχάνονται δύο στόχοι: Έλεγχος της ποσότητας και της ποιότητας της τροφής των παιδιών τους καθώς και θα επιβλέπουν τις αλλαγές στην διατροφή των παιδιών τους.
Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι, ως γονείς θα πρέπει να γνωρίζετε τις επιπλοκές της παιδικής παχυσαρκίας και να ενημερώνεστε διαρκώς είτε από το γιατρό σας είτε από επιστημονικούς φορείς για να εξασφαλίσετε την μελλοντική σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού σας.