“Αχόρταγα” γονίδια και παιδική παχυσαρκία

images_Precision-Nutrition-Genetic-Testing-4.jpg

Δύο νέες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στη Μ. Βρετανία αναδεικνύουν ότι ορισμένα παιδιά φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη όρεξη για φαγητό σε σχέση με τους συνομηλίκους τους, κάτι που είναι πιθανό να οφείλεται στα… γονίδιά τους! Διατροφολόγοι από την Αμερική τονίζουν ότι ο σωστός τρόπος διαχείρισης της όρεξης των παιδιών ήδη από μικρή ηλικία αποτελεί σημαντικό κομμάτι στην πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας.

Ρίχνοντας μία πιο προσεκτική ματιά…

Στη μία από τις δύο προαναφερθείσες μελέτες, αξιολογήθηκε το αίσθημα της όρεξης σε ζεύγη διδύμων ηλικίας 3 μηνών, και φάνηκε ότι τα μωρά με μεγαλύτερο αίσθημα όρεξης αναπτύσσονται γρηγορότερα και ζυγίζουν περίπου ένα κιλό παραπάνω στην ηλικία των δεκαπέντε μηνών σε σχέση με τα δίδυμα αδελφάκια τους, γεγονός που τα τοποθετεί σε υψηλότερο κίνδυνο για παχυσαρκία.

Στη δεύτερη μελέτη φάνηκε ότι τα παιδιά με περισσότερους ΄τύπους γονιδίων’ που σχετίζονται με την παχυσαρκία ανταποκρίνονται λιγότερο σε σήματα κορεσμού. Σύμφωνα μάλιστα με τον Clare Llewellyn, επικεφαλή της μελέτης στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου, αυτά τα παιδιά είναι πιο πιθανό να υπερκαταναλώνουν φαγητό σε σχέση με τα παιδιά με λιγότερους τύπους αυτών των γονιδίων, αφού δεν αντιλαμβάνονται το αίσθημα του κορεσμού τόσο εύκολα.

Οι μελέτες αυτές, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Pediatrics, έρχονται να επιβεβαιώσουν προηγούμενες μελέτες οι οποίες ήδη έδειχναν ότι μερικά παιδιά ενδεχομένως να έχουν προδιάθεση στην παχυσαρκία λόγω γονιδίων που σχετίζονται με την όρεξη.

Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν;

Και οι δύο μελέτες υποδεικνύουν πόσο σημαντικό είναι οι γονείς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους την ευαισθησία του παιδιού στο αίσθημα της όρεξης και του κορεσμού. Έτσι, τα παιδιά που χορταίνουν δυσκολότερα, θα πρέπει να εκπαιδευτούν πάνω στη διατροφική τους συμπεριφορά με σκοπό να αποκτήσουν συνήθειες που θα τους βοηθήσουν να ανταποκρίνονται καλύτερα στο αίσθημα του κορεσμού. Για παράδειγμα, θα πρέπει να μάθουν να τρώνε αργά, να μην τρώνε μπροστά στην τηλεόραση ή να μην ζητάνε ασυναίσθητα δεύτερη μερίδα φαγητού.

Οι γονείς, λοιπόν, θα πρέπει να δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή στις διατροφικές συνήθειες των παιδιών τους και να τα ταΐζουν μόνο όταν πραγματικά νιώθουν πείνα. Αν το παιδί γίνεται αρκετά επίμονο όταν έρχεται σε επαφή με φαγητό ή χορταίνει δύσκολα ακόμα κι όταν έχει ήδη φάει, τότε οι γονείς θα πρέπει να προβούν σε διατροφικές τροποποιήσεις όπως το να προτιμούν άπαχες πηγές πρωτεΐνης, περισσότερα λαχανικά, πιο θρεπτικές πηγές λίπους (όπως λιπαρά ψάρια, ελαιόλαδο) αλλά και πιο ζεστά φαγητά που ενδεχομένως να εντείνουν το αίσθημα του κορεσμού.

Γιατί είναι σημαντική η πρόληψη από μικρή ηλικία;

Τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού είναι μια κρίσιμη περίοδος για τη διατήρηση ενός υγιούς βάρους. Μάλιστα, τα παιδιά που είναι υπέρβαρα στο νηπιαγωγείο έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκα στο γυμνάσιο σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους με φυσιολογικό βάρος. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το υπερβάλλον βάρος βάζει τα παιδιά σε κίνδυνο για εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, υψηλής αρτηριακής πίεσης, υψηλή χοληστερόλη, νόσους του ήπατος, άπνοια ύπνου, μυοσκελετικά προβλήματα αλλά και άλλα προβλήματα υγείας.

Πηγή : http://www.nutrimed.gr