Ζούμε όλοι πρωτόγνωρες καταστάσεις στη χώρα μας. Συνθήκες που μας προκαλούν, σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως του τι υποστηρίζει ο καθένας, θλίψη, άγχος, ανησυχία, ακόμα και φόβο για το άγνωστο. Το πώς αντιδρά ο κάθε ένας από εμάς σε αυτά τα συναισθήματα εξαρτάται φυσικά από το χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του, αλλά σίγουρα όλοι προσπαθούν να βρουν μια διέξοδο στο άγχος και το στρες. Και τι πιο κλασικό από το να καταφεύγουμε στο φαγητό για να απαλύνουμε τα συναισθήματά μας, πολλές φορές καταλήγοντας και σε υπερφαγία.
Συναισθηματική υπερφαγία λοιπόν. Είναι η κατάσταση στην οποία τρώμε μεγάλες ποσότητες φαγητού, χωρίς σκέψη ή έλεγχο, όχι για να καλύψουμε την πείνα μας, αλλά για να καλύψουμε τα συναισθήματά μας. Και φυσικά, οτιδήποτε επιδεινώνει την ψυχολογική μας ηρεμία αυξάνει το φαινόμενο. Για παράδειγμα, έχετε παρατηρήσει πόσο εύκολα μπορείτε να καταναλώσετε όλο το σακουλάκι με τους ξηρούς καρπούς ή τα πατατάκια όσο βλέπετε τηλεόραση όταν προβάλει αρνητικές ειδήσεις;
Υπάρχει λύση; Μακάρι η λύση να έρθει από την πολιτική και να εκλείψει η γενεσιουργός αιτία του προβλήματος, να ομαλοποιηθεί η κατάσταση, να βρεθεί μια διέξοδος. Όσο αυτή δεν έρχεται, δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να επιβληθούμε στην ανάγκη μας να καταπολεμήσουμε το στρες με το φαγητό. Διατροφικές λύσεις που μπορεί κάποιος να επιστρατεύσει είναι η λήψη τακτικών γευμάτων, ώστε να αποτρέπει το τσιμπολόγημα και την υπερφαγία, η επιλογή τροφίμων με λιγότερες θερμίδες, όπως λαχανικά και φρούτα, γιαούρτι κτλ, και να κρύψει σε μη εμφανές σημείο τρόφιμα στα οποία ξέρει ότι έχει αδυναμία και μπορεί να ξεφύγει.
Δεν ξέρω πώς να κλείσω αυτό το άρθρο. Τι να ευχηθώ πέρα από το να βρεθεί μία λύση, η όποια λύση, το συντομότερο δυνατό! Μέχρι τότε, προσπαθήστε όλοι να διαχειριστείτε όσο καλύτερα μπορείτε τα συναισθήματά σας και το στρες. Απλά, δυστυχώς ή ευτυχώς, το συναισθηματικό φαγητό δεν είναι η λύση…
Πηγή : www.thinkover.gr