Ένας γάμος μπορεί ανά πάσα στιγμή να τελειώσει. Η σχέση των παιδιών με τους διαζευγμένους γονείς τους, όμως, θα υπάρχει για πάντα. Όπως για πάντα θα υπάρχουν στην ψυχή των παιδιών τα -περισσότερο ή λιγότερο- πικρά συναισθήματα που άφησε ο χωρισμός τους, ανάλογα με τη συμπεριφορά που οι γονείς επέδειξαν την δύσκολη εκείνη περίοδο ή και μετά.

Βασισμένοι σε πραγματικές μαρτυρίες παιδιών, οι ψυχολόγοι εξηγούν ποιες συμπεριφορές είναι αυτές που κατά τη διάρκεια ενός διαζυγίου αφήνουν τα μεγαλύτερα τραύματα στα παιδιά και δίνουν συμβουλές για το πώς θα μπορούσαν οι γονείς να έχουν λειτουργήσει διαφορετικά.

Όταν ο ένας γονιός κακολογεί τον άλλον
Συμβαίνει συχνά, ειδικά μετά τον χωρισμό τους, οι δύο γονείς να μιλούν άσχημα ο ένας για τον άλλον μπροστά στο παιδί. Κάτι τέτοιο, λένε οι ειδικοί, καταστρέφει την αυτοπεποίθηση του παιδιού. Το κάθε παιδί, είτε γονιδιακά είτε επίκτητα, έχει κληρονομήσει από τους γονείς ορισμένες ιδιότητες. Όταν, λοιπόν, ο ένας γονιός επανειλημμένα κατακρίνει τον άλλον και στη συνέχεια λέει στο παιδί πράγματα όπως «μου θυμίζεις τον πατέρα σου», το παιδί λαμβάνει το μήνυμα ότι είναι εξίσου κακό.

Αποθαρρύνουν το παιδί να μιλήσει για τον άλλον γονιό
Τα παιδιά θέλουν να μιλούν για τη ζωή τους με τον άλλον γονιό χωρίς να νιώθουν ενοχές, λένε οι ειδικοί. Ακόμα κι αν το παιδί μιλήσει αρνητικά για τον άλλον γονιό, δεν θέλει να ακούσει τον γονιό στον οποίο μιλά να πει εξίσου αρνητικά πράγματα. Συμβουλεύουν, λοιπόν, οι ψυχολόγοι τους γονείς να βοηθούν τα παιδιά να βρίσκουν λύσεις στο πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίζουν με τον άλλον, χωρίς ποτέ να μιλούν άσχημα για αυτόν.

Αποκαλύπτουν δυσάρεστες λεπτομέρειες για το διαζύγιο
Όταν ένας γονιός λέει στο παιδί λεπτομέρειες για το τι τον οδήγησε στο διαζύγιο ή και για το ίδιο το διαζύγιο, το πιθανότερο είναι ότι αυτές θα φέρουν το παιδί σε δύσκολη θέση και σιγά-σιγά θα το κάνουν να νιώσει απέχθεια για τον άλλο γονιό. Οι ειδικοί λένε πως όσο λιγότερες λεπτομέρειες μοιράζονται οι γονείς με τα παιδιά, τόσο πιο ανώδυνη κάνουν τη διαδικασία του διαζυγίου. Και τους συμβουλεύουν, αν έχουν π.χ. ανάγκη να μιλήσουν σε κάποιον για το πόσο άσχημα τους φερόταν ο πρώην σύζυγος, να το κάνουν με κάποιον επαγγελματία και όχι με το παιδί τους. Επίσης, ένα παιδί δεν χρειάζεται να ξέρει αν π.χ. ο γονιός δεν πληρώνει διατροφή, γιατί κάτι τέτοιο μπορεί να το κάνει να νιώσει ότι ο γονιός αυτός δεν το αγαπά και δεν ενδιαφέρεται να το στηρίξει.

Όταν κρατούν τα παιδιά στο σκοτάδι
Κάποιες πληροφορίες, βέβαια, είναι σημαντικό να μοιράζονται, ανάλογα πάντα με την κατάσταση και την ηλικία των παιδιών, λένε οι ειδικοί. Τα παιδιά κάποια στιγμή θα μάθουν την αλήθεια και μπορεί να θυμώσουν με τους γονείς που τους την έκρυβαν, χάνοντας ταυτόχρονα και την εμπιστοσύνη τους προς αυτούς.

Αποφεύγουν οικογενειακές συγκεντρώσεις λόγω παρουσίας του πρώην
Εκτός κι αν το διαζύγιο έχει επέλθει μετά από βίαιες καταστάσεις, π.χ. επειδή η γυναίκα δεχόταν ξυλοδαρμό στον γάμο, οι γονείς δεν θα πρέπει να αποφεύγουν οικογενειακές συγκεντρώσεις για να μη συναντηθούν. Κάτι τέτοιο μπορεί να φέρει το παιδί σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Σκεφτείτε, για παράδειγμα ένα παιδί που παντρεύεται και κάποιος από τους δύο γονείς αρνείται να παραβρεθεί αν είναι και ο άλλος εκεί. Τέτοια συμπεριφορά μπορεί να οδηγήσει το παιδί να μην θέλει τελικά κανέναν από τους δύο γονείς κοντά του.

Όταν κάποιος γονιός θέλει να είναι το επίκεντρο
Οι ειδικοί συμβουλεύουν τους γονείς, αν αποφασίσουν να πάνε κάπου όπου θα είναι και ο πρώην, να φερθούν με αξιοπρέπεια. Κάποιοι γονείς, για παράδειγμα, απομακρύνονται όταν το παιδί μιλά με τον άλλον γονιό –κάτι που μπορεί να φέρει το παιδί σε πολύ δύσκολη θέση. Βέβαια, το να αγνοούν ο ένας τον άλλον είναι προτιμότερο από το να προκληθεί κάποια σκηνή μπροστά σε όλους. Καταλήγουν, δε, οι ψυχολόγοι ότι δεν χρειάζεται οι δύο γονείς να προσπαθήσουν να έχουν καλές σχέσεις, απλά να θυμούνται πάντα ότι θα συνεχίσουν να έχουν κάποιες σχέσεις με τον/την πρώην τους.

Κάνουν τα παιδιά να νιώθουν ενοχές που περνούν χρόνο με τον άλλον γονιό
Αν μετά από ένα διαζύγιο έχει οριστεί από κοινού επιμέλεια του παιδιού, αναπόφευκτα αυτό θα περνά χρόνο και με τους δύο γονείς. Κάτι τέτοιο δεν θα πρέπει να ενοχλεί κάποιον από του δύο, γιατί το διαζύγιο αφορά μόνο την μεταξύ τους σχέση και όχι την σχέση του παιδιού με τους γονείς του. Οι ειδικοί συμβουλεύουν, λοιπόν, να μη λέτε στα παιδιά πόση μοναξιά νιώθετε κάθε φορά που βρίσκονται με τον άλλον γονιό ή ότι λυπάστε που πρέπει να περνούν χρόνο και με τον άλλον. Αντίθετα, πείτε τους να περάσουν καλά και αντιμετωπίστε τον χρόνο αυτό ως ευκαιρία για χαλάρωση.

Δικαιολογούν την κακή τους συμπεριφορά
Ένας γάμος μπορεί να τελειώσει επειδή κάποιος από τους δύο γονείς δημιούργησε μία νέα σχέση. Αυτό δεν χρειάζεται να το γνωρίζουν τα παιδιά. Όπως και δεν χρειάζεται ο γονιός να παραδεχτεί ποτέ στα παιδιά ότι ορθώς έπραξε και απάτησε τον άλλον γονιό, επειδή π.χ. δεν ταίριαζε μαζί του. Ο γονιός, εξηγούν οι ειδικοί, είναι το άτομο που πρέπει να δείχνει στο παιδί ποιο είναι το λάθος και ποιο το σωστό. Μία τέτοια συμπεριφορά οδηγεί το παιδί να χάσει την εμπιστοσύνη του όχι μόνο στον γονιό του αλλά πιθανότατα και στον άνθρωπο που θα γίνει μελλοντικά σύντροφός του.

Βάζουν τα παιδιά στη μέση
Αν οι γονείς θέλουν να μεταφέρουν μηνύματα ο ένας στον άλλον, δεν θα πρέπει να το κάνουν μέσω των παιδιών, λένε οι επιστήμονες. Αν πρέπει να πάρουν κάποιες αποφάσεις, για το πώς π.χ. θα οργανωθεί η ζωή τους μετά το διαζύγιο, θα πρέπει να το κάνουν μαζί, χωρίς να βάζουν στη μέση το παιδί.

Μεταδίδουν σε όλους την δυστυχία τους
Ο πόνος από ένα διαζύγιο μπορεί να διαρκέσει πολύ καιρό. Όμως δεν πρέπει να μεταφερθεί και στα παιδιά, λένε οι ψυχολόγοι. Όταν ένας γονιός λέει, για παράδειγμα, «κατάστρεψα τη ζωή μου για αυτόν τον άνθρωπο» ή «δεν έχω νιώσει μεγαλύτερη δυστυχία στη ζωή μου», το παιδί νιώθει εξίσου δυστυχισμένο. Κανένα παιδί δεν θέλει να ακούει διαρκώς πόσο αδικήθηκε ο γονιός του ή πόσο θύμα έπεσε. Μάλιστα, με τέτοια συμπεριφορά, το παιδί μπορεί σταδιακά να αρχίσει να δίνει δίκιο στον γονιό που θεωρητικά «έφταιξε».

Πηγή: mama365.gr