Αλλάζει ο άνθρωπος μέσα από τις εμπειρίες της ενήλικης ζωής;

Συχνά οι άνθρωποι ως «καθημερινοί ψυχολόγοι» δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στην επίδραση της εμπειρίας στην ενήλικη ζωή ενώ οι θεμελιώδεις επιδράσεις της στην διαμόρφωση της προσωπικότητας συμβαίνουν στην παιδική και εφηβική ηλικία κυρίως. Προσπαθώντας να δώσουμε μία απλή και λιγότερο επιστημονική εξήγηση, θα επιστρέψουμε στο παράδειγμα του ατόμου που επιδιώκει την οικονομική δύναμη προκειμένου να νιώσει «δυνατός» ως προσωπικότητα. Το μυαλό μας διαθέτει «άμυνες» που εμποδίζουν το να αναλύσουμε αντικειμενικά τον εαυτό μας, να εμβαθύνουμε σε θεμελιώδεις επιδράσεις της παιδικής ηλικίας που μας έμαθαν τους σημερινούς τρόπους συμπεριφοράς μας. Έτσι ο άνθρωπος που επιδιώκει την οικονομική δύναμη ως προσωπική δύναμη, συνήθως όσες εμπειρίες και να του τύχουν, δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει τα βαθύτερα κίνητρα της συμπεριφοράς του, πόσο μάλλον να τα αλλάξει. Ο άνθρωπος αυτός θα «φιλτράρει» τις διάφορες εμπειρίες σύμφωνα με ότι «εξυπηρετεί» την αυτοεικόνα που έχει φτιάξει και με σκοπό αυτή να μην «πειραχτεί». Δεν μπορεί δηλαδή το μυαλό μας να είναι αντικειμενικό στο φιλτράρισμα της εμπειρίας. Αντιθέτως, συχνά «απορρίπτει» ασυνείδητα τα ερεθίσματα που έρχονται σε αντίθεση με τις πεποιθήσεις του, ιδιαίτερα όταν αυτές οι πεποιθήσεις του είναι θεμελιώδεις για το πώς βλέπει τον εαυτό του και τον κόσμο.