Το είδος της άσκησης: Αερόβια και Αναερόβια άσκηση

Τι εννοούμε με τον όρο αερόβια άσκηση και γιατί καίμε σχεδόν της διπλάσιες θερμίδες από αυτές που θα καίγαμε με το σφουγγάρισμα στον ίδιο χρόνο;

Το σύστημα παραγωγής ενέργειας του σώματος διακρίνεται στο αερόβιο και στο αναερόβιο. Το αερόβιο καλύπτει το μεγαλύτερο ποσοστό των ενεργειακών αναγκών και αποτελεί κύριο σύστημα παραγωγής ενέργειας στα μιτοχόνδρια των κυττάρων. Το αναερόβιο σύστημα καλύπτει μικρό ποσοστό των ενεργειακών αναγκών και χρησιμοποιείται όταν οι απαιτήσεις για ενέργεια είναι άμεσες. Η ένταση και η διάρκεια της άσκησης είναι αυτά που καθορίζουν την μεταβολική οδό που θα χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας.

Ας εξετάσουμε δυο αθλητές του στίβου.

Ο ένας είναι αθλητής 100 μέτρων και ο άλλος μαραθωνοδρόμος. Η μορφή της άσκησης του πρώτου είναι μεγάλης έντασης αλλά μικρής διάρκειας ενώ του δεύτερου είναι μικρής έντασης και μεγάλης διάρκειας. Όταν η ένταση της άσκησης υπερβαίνει το 90% της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου, τότε οι ενεργειακές ανάγκες καλύπτονται αποκλειστικά από τους υδατάνθρακές που καταβολίζονται αναερόβια. Σε χαμηλά επίπεδα άσκησης 20 με 30% της αερόβιας ικανότητας του ατόμου η χρησιμοποίηση του γλυκογόνου είναι χαμηλή και το άτομο βασίζεται στην παροχή των ελεύθερων λιπαρών οξέων. Δηλαδή, όσο ο αθλητής ασκείται χρονικά, τόσο αυξάνεται η δυνατότητα του να χρησιμοποιεί (οξειδώνει) τα λιπαρά οξέα. Αυτό, είναι αποτέλεσμα της αυξημένης λειτουργίας των ενζύμων που παίρνουν μέρος στη διάσπαση των λιπών. Κατά συνέπεια, παρατηρούμε ότι κατά τη διάρκεια μιας αερόβιας άσκησης όπως στην περίπτωση του μαραθωνοδρόμου, η καύση του λίπους είναι μεγαλύτερη απ’ ότι σε μια άσκηση μεγαλύτερης έντασης και μικρότερης διάρκειας όπως στον αθλητή των 100 μέτρων.