Άριστα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των καταγμάτων (κυρίως οστεοπορωτικών) της σπονδυλικής στήλης έχει η εφαρμογή της κυφοπλαστικής και στη χώρα μας τα τελευταία δέκα χρόνια.
Το ποσοστό επιτυχίας της επέμβασης, όσον αφορά τον ισχυρό πόνο, ξεπερνά το 95%, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζονται οριστικά και τασυνεπακόλουθα προβλήματατου ασθενούς όπως η αναπνευστική δυσλειτουργία, η καθήλωση στο κρεβάτι, η ψυχολογική κατάπτωση κ,λ,π.
Τα αποτελέσματα από την εφαρμογήτης μεθόδου, (που είναι ελάχιστα επεμβατική και απαιτεί τομή στο δέρμα μόλις ενός χιλιοστού), στη χώρα μαςπαρουσιάστηκαν στο27οΠανελλήνιοΣυνέδριο Νευροχειρουργικής, τον περασμένο Ιούνιο.
«Η κυφοπλαστική «παντρεύει» την αλματώδη εξέλιξη της τεχνολογίας με τηνδεξιότητα και ικανότητα του νευροχειρουργού σπονδυλικής στήλης και έχει άριστα αποτελέσματα» αναφέρει ο νευροχειρουργός-χειρουργός Σπονδυλικής ΣτήληςκΙωάννης Πολυθοδωράκης, Γραμματέας της Παγκόσμιας Εταιρείας Σπονδυλικής Στήλης, που εφαρμόζει τη μέθοδο στην Ελλάδα από το 2004και προσθέτει:
«Είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος και απαιτεί χειρουργική τομή μόλις ενός χιλιοστού και νοσηλεία για τον ασθενή λιγότερο από 24 ώρες».
ΚΥΦΟΠΛΑΣΤΙΚΗ: ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ ΜΕΘΟΔΟΣ
Πριν από την χειρουργική επέμβαση ο ασθενήςυποβάλλεται σε ψηφιακή τρισδιάστατη απεικόνιση (Αξονική- Μαγνητική Τομογραφία), προκειμένου να γίνει ακριβής καταγραφή του κατάγματος του σπονδύλου.
Στη συνέχεια ο εξειδικευμένος χειρουργόςαπό τομή ενός χιλιοστού στο δέρμα και με τη βοήθεια της ακτινοσκοπικής καθοδήγησης προσεγγίζει το κάταγμα. Με βελόνα εισάγει ένα ειδικό μπαλόνι στο σπονδυλικό κάταγμα το οποίο εκτεινόμενο ανατάσσει το κάταγμα και δημιουργεί μια κοιλότητα μέσα στον σπόνδυλο. Ακολουθείέγχυση ειδικού σκληρυντικού υλικού στην κοιλότητα του σπονδύλου και το μπαλόνι απομακρύνεται.
«Η όλη επέμβαση διαρκεί περίπου 15 λεπτά για κάθε κάταγμα σπονδύλου. Ο πόνος του κατάγματος υποχωρεί αμέσως.Ο ασθενής, μετά την επέμβαση, παραμένει για λίγο υπό παρακολούθηση στο χώρο ανάνηψης» τονίζει ο κ Πολυθοδωράκης και καταλήγει « Λίγη ώραμετά την επέμβαση ο ασθενήςκινητοποιείται πλήρωςκαι στο Νοσοκομείο παραμένειλιγότερο από 24 ώρες».
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχείαοι ασθενείς έχουν άμεση ανακούφιση από τον πόνο σε ποσοστό που ξεπερνά το 95%, ενώ με την κυφοπλαστική αντιμετωπίζουν και τα συνεπακόλουθα προβλήματα που προκαλεί το κάταγμα του σπονδύλου .
Στο σπίτι ο ασθενής μπορεί να επανέλθει στις συνήθεις δραστηριότητες του άμεσα χωρίς να χρειάζεται παραμονή στο κρεβάτι ή εφαρμογή ζωνών και κηδεμόνων . Ωστόσο ενέργειες που απαιτούν αυξημένη προσπάθεια π.χ. σήκωμα μεγάλου βάρους, πρέπει να αποφεύγοντα για τουλάχιστον έξι εβδομάδες.
Οι ασθενείς με επώδυνα οστεοπορωτικά κατάγματα (παρατεταμένα προβλήματα πόνου, δυσκολία στις καθημερινές δραστηριότητες και συνεχώς επιδεινούμενη κύφωση) είναι αυτοί που μπορούν να επωφελούνται σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις.
ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΤΙΚΑ ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ
Η οστεοπόρωση είναι χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών κατάτην οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας και ποιότητάς τους, με αποτέλεσμα αυτά με την πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο εύθραυστα και λεπτά. Έτσι προκαλείται αυξανόμενος κίνδυνοςκατάγματος των οστών, καθώς μειώνεται η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητά τους.
Σύμφωνα μεεπιστημονικές μελέτεςστις Η.Π.Α.το29% των γυναικών,και το 18% των ανδρών ηλικίας 45-79 χρόνων παρουσιάζουν κάποιου βαθμού οστεοπόρωση.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η πάθηση προσβάλλει μία στις τρείς γυναίκες ηλικίας 60-70 χρόνων και δύο στις τρεις ηλικίας άνω των 80 ετών.
Σήμερα στη Ελλάδα υπολογίζεται πως περίπου 400.000 γυναίκες άνω των 50 χρόνων πάσχουν από βαριά οστεοπόρωση της σπονδυλικής στήλης που συνοδεύεται από κατάγματα σπονδύλων. Ο αντίστοιχος αριθμός ανδρών με βαριά οστεοπόρωση υπολογίζεται σε περίπου 50000.
Στις Η.Π.Α. έχει υπολογισθεί ότι κάθε χρόνο συμβαίνουν 1.500.000 νέα κατάγματα λόγω οστεοπόρωσης . Τα 750.000 από αυτά συμβαίνουν στην Σπονδυλική Στήλη.
Όταν σε ένα σπόνδυλο συμβαίνει κάταγμα, το σύνηθες ορθογώνιο σχήμα του οστού συμπιέζεται προκαλώντας πόνο. Αυτά τα συμπιεστικά κατάγματα μπορεί να συμβαίνουν σε ένα ή σε περισσότερους σπονδύλους στην σπονδυλική στήλη και είναι σύνηθες επακόλουθο της οστεοπόρωσης.
Μέχρι πριναπό μερικά χρόνια τα κατάγματα αυτά αντιμετωπιζόντουσαν με κατάκλιση, αναλγητικά φάρμακα και κηδεμόνες Σπονδυλικής Στήλης.