Η πτώση του ουρικού οξέως μπορεί να οφείλεται σε ελαττωμένη παραγωγή, αυξημένη απέκκριση ή συνδυασμό των δύο μηχανισμών.
Η διατροφή με τρόφιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε πουρίνες και ορισμένες κληρονομικές διαταραχές του μεταβολισμού κατά τις οποίες υπάρχει μεμονωμένη διαταραχή στο μεταβολισμό των πουρινών (π.χ. συγγενής διαταραχή της αμφίδρομης νεφρικής σωληναριακής μεταφοράς ουρικού) είναι οι πιο αθώες κατηγορίες αιτίων. Σοβαρά συστηματικά αίτια που συνοδεύονται από πτώση ουρικού οξέως του αίματος είναι ορισμένα παθολογικά νοσήματα (π.χ. καρκινώματα, κίρρωση ήπατος, διαβήτης), η δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα και η χρόνια χρήση ορισμένων φαρμάκων (π.χ. ασπιρίνη, φαινοφιμπράτη, κορτιζόνη).
Οι επιπτώσεις από το χαμηλό ουρικό είναι ανύπαρκτες για τον οργανισμό, είναι όμως σημαντικό να διερευνηθεί η αιτία της πτώσης του για να αποκλειστούν και να θεραπευτούν εγκαίρως σοβαρά υποκείμενα συστηματικά αίτια.
Κατά την διάρκεια της σωστής παθολογικής εξέτασης, τα στοιχεία από το ιστορικό, τα συνoδά συμπτώματα, ορισμένα σημεία από την εξέταση (π.χ. εξέταση σπλάγχνων, αρτηριακή πίεση, εξέταση παράπλευρης κυκλοφορίας) κατευθύνουν την διάγνωση και την θεραπεία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις επιβάλλονται συμπληρωματικοί εργαστηριακοί έλεγχοι.
Ιατρός Ειδική Παθολόγος