13-17 Μαίου
Από το Διαβητολογικό Κέντρο Γ.Ν. Πειραιά «Τζάνειο»
“Οι νεότερες εξελίξεις στον διαβήτη, την υπέρταση, το μεταβολικό σύνδρομο, την δυσλιπιδαιμία και την παχυσαρκία”
12 Μαΐου 2009 – οι νεότερες εξελίξεις στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της ασθένειας του διαβήτη, της υπέρτασης, του μεταβολικού συνδρόμου, της δυσλιπιδαιμίας και της παχυσαρκίας, παρουσιάστηκαν σε σημερινή συνέντευξη τύπου που έλαβε χώρα στο πλαίσιο του συνεδρίου «Ημερίδες Μεταβολισμού», το οποίο και διοργανώνεται για 14η συνεχή χρονιά, 13 με 17 Μαΐου από το Διαβητολογικό Κέντρο Γ.Ν. «Τζάνειο»,
Στην Συνέντευξη Τύπου ομιλητές ήταν οι κ.κ.
Ø Μελιδώνης Ανδρέας, Παθολόγος – Διαβητολόγος, Υπεύθυνος Διαβητολογικού Κέντρου – Ιατρείου Παχυσαρκίας και Μεταβολισμού, ΓΝ Πειραιά “ΤΖΑΝΕΙΟ”, Πρόεδρος Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου.
Ø Φούσας Στέφανος, Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας – Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής Γενικού Νοσοκομείου Πειραιά “ΤΖΑΝΕΙΟ” και
Ø Κάβουρας Σταύρος, Επίκουρος Καθηγητής, διευθυντής Εργαστηρίου Διατροφής και Κλινικής Διαιτολογίας, Χαροκόπειου Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σχετικά με τις νέες θεραπευτικές αγωγές για την αντιμετώπιση του διαβήτη, παρουσιάστηκαν τα νέα δεδομένα για την liraglutide, ένα νέο ανάλογο GLP-1 το οποίο θα χορηγείται μια φορά την ημέρα και θα μειώνει περίπου κατά 1,5% την γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη σε περίοδο 6 μηνών, επιφέροντας παράλληλα απώλεια βάρους 3kg και μειώνοντας την αρτηριακή πίεση κατά 5mmHg. Παρουσιάστηκε επίσης ο σταθερός συνδυασμός μετφορμίνης/βιλνταγλιπτίνης (Eucreas), ο οποίος είναι εξαιρετικά αποτελεσματικός, χωρίς να επιφέρει επιπρόσθετη αύξηση του συνολικού βάρους στους ασθενείς, ενώ εμφανίζει χαμηλή συχνότητα υπογλυκαιμικών επεισοδίων Σύμφωνα με τα δεδομένα πρόσφατης μεγάλης μεταανάλυσης 26 μελετών για τους αναστολείς DPP-4, δεν αυξάνονται καθόλου (με την βιλνταγλιπτίνη) ή ελάχιστα (με την σιταγλιπτίνη) ο κίνδυνος λοιμώξεων ή ανεπιθύμητων παρενεργειών και καθόλου και με τα δύο φάρμακα ο κίνδυνος υπογλυκαιμιών.
Όσον αφορά στην υπέρταση μεταξύ άλλων αναφέρθηκαν τα δεδομένα πρόσφατης μεταανάλυσης 42 μελετών, σύμφωνα με τα οποία είναι απόλυτα προτιμητέα η συνδυαστική αγωγή φαρμάκων παρά η αύξηση ενός μόνου φαρμάκου. Χαρακτηριστικά ο διπλασιασμός της δόσης ενός αντιυπερτασικού φαρμάκου είχε το μόνο το 1/5 της δράσης ενός συνδυασμού. Αναλύθηκαν επίσης τα πλεονεκτήματα ενός νέου και μοναδικού αναστολέα της ρενίνης (αλισκιρένη – Rasilez) που οδηγεί στον πληρέστερο αποκλεισμό συστήματος ρενίνης – αλδοστερόνης και προσφέρει όπως τεκμαίρεται και από μελέτες, ισχυρότερη αποτελεσματικότητα συγκριτικά με τα άλλα φάρμακα του άξονα (a-Mea – AT1 αποκλειστές) σε ασθενείς με ήπια – μέτρια υπέρταση. Αυτή την εβδομάδα μάλιστα, κυκλοφορεί και συνδυασμός του φαρμάκου με διουρητικό – θειαζίδη (Razilez HCT).
Αναφορικά με την δυσλιπιδαιμία, παρουσιάστηκαν τα πρόσφατα δεδομένα της ASTEROID μελέτης, σύμφωνα με τα οποία η ομάδα αυτών που έφθασαν LDL<60mg% - το 40% του συνόλου – δεν παρουσίαζαν μεγαλύτερη συχνότητα ανεπιθύμητων ενεργειών σε σχέση με την ομάδα με LDL>60. Άρα, η εντατική υπολιπιδαιμική αγωγή με στατίνες δεν αυξάνει τον κίνδυνο παρενεργειών.
Επιδημιολογικά στοιχεία και κλινικά δεδομένα:
Ο Δρ. Ανδρέας Μελιδώνης στην εισήγηση του, παρουσίασε εκτενώς τα νέα επιδημιολογικά και κλινικά δεδομένα, καθώς και τους νέους στόχους στην αντιμετώπιση μιας σύγχρονης πανδημίας, αυτής του προδιαβήτη, όπως προδιαγράφονται από την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρία. Σύμφωνα με αυτά, 315 εκατομμύρια άτομα παρουσιάζουν προδιαβήτη παγκοσμίως, ενώ το 2025 ο αριθμός αναμένεται να αγγίξει τα 420 εκατομμύρια.
Ο όρος προδιαβήτης αναφέρεται σε άτομα που έχουν διαταραχή γλυκόζης νηστείας (σάκχαρα νηστείας 100 – 125mg%) ή διαταραχή ανοχής γλυκόζης (σάκχαρα 2h μετά φόρτιση 140 – 200mg%). Τα άτομα με προδιαβήτη παρουσιάζουν 5πλάσιο έως 10πλάσιο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη και 2πλάσιο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επιπλοκών.
Όπως επισημάνθηκε, έλεγχος για προδιαβήτη πρέπει να γίνεται:
§ Σε γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες
§ Όταν έχει προηγηθεί διαβήτης κυήσεως
§ Σε παιδιά με τουλάχιστον ένα γονέα με ΣΔΙΙ
§ Σε άτομα με κοιλιακή παχυσαρκία
§ Σε άτομα με ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου
Τα άτομα με προδιαβήτη θα πρέπει τουλάχιστον ετησίως να μετρούν τα λιπίδια τους, την μικρολευκωματινουρία τους, την γλυκοζυλιωμένη Hb τους και να κάνουν ετήσια καμπύλη σακχάρου για να ελεγχθεί πιθανή εξέλιξη σε διαβήτη.
Παρουσιάστηκαν επίσης:
Ø Τα νέα εντυπωσιακά δεδομένα της EUROASPIRE III (επιδημιολογική πολυεθνική Ευρωπαϊκή μελέτη σε άτομα με ιστορικό στεφανιαίας νόσου) σύμφωνα με τα οποία τα τελευταία 10 χρόνια, ενώ μειώθηκε το ποσοστό των υπερλιπιδαιμικών (από 94% σε 46%), αυξήθηκε εντυπωσιακά η συχνότητα του διαβήτη (από 17% σε 28%) και της παχυσαρκίας (από 25% σε 38%) στα άτομα αυτά του υψηλού κινδύνου.
Ø Αναφορικά με την δυσλιπιδαιμία, συζητήθηκαν τα ευρήματα του SCORE project (7 ευρωπαϊκές μελέτες – 105.000 άτομα), σύμφωνα με τα οποία αύξηση 20mg% της HDL έχει σαν συνέπεια μείωση 40% των καρδιαγγειακών θανάτων. Επίσης τα δεδομένα μεταανάλυσης 7 μελετών που με ενδοστεφανιαίο υπερηχογράφημα (IVUS) μέτρησαν την εξέλιξη της αθηρωσκλήρυνσης. Ο συνδυασμός LDL<70mg% και αρτηριακής πίεσης <120mmHg οδηγούσε σε υποστροφή και μείωση της αθηρωματικς πλάκας, ενώ ο στόχος LDL<70 οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα (όσον αφορά την μείωση της πλάκας) συγκριτικά με στόχο ΑΠ<120mmHg.
Ø Τέλος, αναφέρθηκαν και συζητήθηκαν οι αλλαγές στην αγωγή, στους στόχους και στο κόστος θεραπείας των ατόμων με διαβήτη στην διάρκεια της 10ετίας 1998 – 2008, όπως προκύπτει από την σύγκριση μη επιλεγμένου πληθυσμού 1000 ατόμων του 1998 προς 1000 αντίστοιχα άτομα του 2008 (μελέτη του Διαβητολογικού Κέντρου Τζανείου). Όπως προκύπτει από την μελέτη αυτή, το 1998 το 34% των διαβητικών ήταν εντός γλυκαιμικών στόχων (A1C<7%) έναντι 62% το 2008. 13% ήταν εντός λιπιδαιμικών στόχων (χοληστ. <180) έναντι 40% το 2008. 74% εντός αντιυπερτασικών στόχων (ΑΠ<130/85) έναντι 85% το 2008. Το 1998 το 34,5% ο ασθενής λάμβανε 4 ή περισσότερα φάρμακα για τον διαβήτη και τις συνεπαγόμενες διαταραχές και επιπλοκές, ενώ το 2008 το 65% λαμβάνει ≥ 4 φαρμάκων.